API مخفف عبارت Application Programming Interface است که به صورت لفظی میتوان آن را رابط برنامهنویسی کاربردی ترجمه کرد. APIها، توسعه و نوآوری نرمافزار را با امکان تبادل آسان و ایمن دادهها و عملکرد برنامهها ساده میکنند.
API پل ارتباطی میان نرمافزارهای مختلف است. وجود این پل، این امکان را میدهد که بخشهای مختلف یک یا چند نرمافزار مستقل را به یکدیگر اتصال داد و از همافزایی آنها استفاده کرد.
رابط برنامهنویسی برنامه یا API، شرکتها را قادر میسازد تا استفاده از دادهها و عملکرد نرمافزارهای خود را برای توسعهدهندگان شخص ثالث خارجی، شرکای تجاری و بخشهای داخلی شرکت خود ممکن سازد. رابط برنامهنویسی کاربردی به سرویسها و نرمافزارها اجازه میدهد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و از دادهها و عملکرد یکدیگر از طریق یک رابط مستند استفاده کنند. استفاده از API در دهه گذشته افزایش یافتهاست، به حدی که بسیاری از محبوبترین برنامههای کاربردی وب امروزی بدون APIها امکانپذیر نیستند.
API مجموعهای از قوانین تعریف شده است که نحوه ارتباط رایانهها یا برنامهها با یکدیگر را توضیح میدهد. APIها بین یک برنامه کاربردی (خدمات گیرنده یا درخواستکننده) و وب سرور (سرویس دهنده) قرار میگیرند و به عنوان یک لایه واسطه عمل میکنند که انتقال داده بین سیستمها را پردازش میکند.
در حالی که انتقال داده بسته به وب سرویس مورد استفاده متفاوت است، فرآیند درخواستها و پاسخها همه از طریق یک API انجام میشود. توجه داشته باشید که رابط کاربری (UI) برای استفاده توسط انسانها طراحی شده است، درحالی که APIها برای استفاده توسط کامپیوتر یا برنامه طراحی شدهاند.
چه در حال مدیریت ابزارهای موجود باشید و چه در حال طراحی ابزارهای جدید، میتوانید از یک رابط برنامهنویسی کاربردی برای سادهسازی فرآیند استفاده کنید. برخی از مزایای اصلی APIها شامل موارد زیر است:
بهبود همکاری: به طور متوسط، یک شرکت تقریباً از ۱۲۰۰ برنامه کاربردی ابری استفاده میکند. بسیاری از این برنامهها بصورت مستقل ایجاد شده و فعالیت میکنند. APIها ادغام این پلتفرمها و برنامهها را ممکن میسازند تا آنها بتوانند بصورت یکپارچه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. از طریق این ادغام، شرکتها میتوانند گردش کار را خودکار کرده و همکاری در محل کار را بهبود بخشند. بدون API، انتقال داده و سرویسها میان برنامههای مستقل مستلزم بکارگیری نیروی انسانی و فرایندهای زمانبر بود.همچنین ارائه سرویس یک برنامه به مصرفکننده خارجی مقرون به صرفه نبود و در نهایت عملکرد و کارایی سازمانها کاهش مییافت.
نوآوری آسانتر: APIها انعطافپذیری را ممکن میسازند و به شرکتها اجازه میدهند تا با شرکای تجاری جدید ارتباط برقرار کنند، خدمات جدیدی را به بازار موجود خود ارائه دهند، و در نهایت، به بازارهای جدیدی دسترسی پیدا کنند که میتوانند بازدهی کلان و تحول دیجیتال را ایجاد کنند. به عنوان مثال، شرکت Stripe به عنوان یک API تنها با هفت خط کد شروع به کار کرد. این شرکت از آن زمان با بسیاری از بزرگترین شرکتهای جهان، برای ارائه وام و کارتهای شرکتی متنوع شریک شد و اخیراً ۳۶ میلیارد دلار ارزشگذاری شده است.
کسب درآمد از دادهها: بسیاری از شرکتها در ابتدا APIها را به صورت رایگان ارائه میکنند تا بتوانند مخاطبانی از توسعهدهندگان را حول نام تجاری خود ایجاد کنند و با شرکای تجاری بالقوه خود همکاری کنند. با این حال، اگر API اجازه دسترسی به دیتاهای دیجیتال با ارزش را میدهد، فروش دسترسی به آن اطلاعات میتواند یک مدل درآمدی مناسب برای کسب و کارها باشد.
امنیت افزوده شده: APIها یک لایه حفاظتی اضافی بین دادههای سازمان و سرور ایجاد میکنند. موقعیت آنها به عنوان واسطه، علاوه بر تسهیل عملکرد بین دو سیستم، مصرفکننده را از زیرساختهای ارائهکننده جدا میکند. توسعهدهندگان میتوانند امنیت API را با استفاده از توکنها، امضاها و رمزگذاری لایه انتقال (TLS) و با پیادهسازی دروازههای API برای مدیریت و احراز هویت ترافیک تقویت کنند.
به عنوان مثال، API ارائه شده توسط سرویس پردازش پرداخت را در نظر بگیرید. مشتریان میتوانند جزئیات کارت خود را در تارنمای پرداخت یک فروشگاه ایترنتی وارد کنند. در این حالت، پردازشگر پرداخت نیازی به دسترسی مستقیم به حساب بانکی کاربر ندارد؛ بلکه API واسطه بین سرویس پردازش پرداخت (PSP) یک توکن منحصر به فرد برای این تراکنش ایجاد میکند و از طریق آن به اطلاعات حساب بانکی کاربر متصل میشود. این امر سطح بالاتری از امنیت را در برابر تهدیدات احتمالی هک تضمین میکند.
از آنجایی که APIها به شرکتها اجازه میدهند که با حفظ امنیت، دسترسی کنترل شدهی منابع خود را در اختیار دیگران قرار دهند، به جنبهای ارزشمند از تجارت مدرن تبدیل شدهاند. در اینجا چند نمونه محبوب از رابطهای برنامهنویسی کاربردی معرفی شده است:
ورود به بازار جهانی: یک مثال محبوب API که احتمالاً تا به حال با آن روبهرو شدهاید امکان ورود به سایتها و ساختن اکانت کاربری جدید با استفاده از جزئیات ورود به پروفایل فیسبوک، توییتر یا گوگل خود میباشد. این ویژگی به هر وبسایتی اجازه میدهد تا از طریق API یک سرویس محبوبتر برای احراز هویت سریع کاربر استفاده کند و در زمان و دردسر ایجاد یک اکانت جدید برای هر عضو صرفهجویی کند.
پردازش پرداخت شخص ثالث: به عنوان مثال، امکان «پرداخت از طریق درگاه شاپرک» که اکنون در همه جا در دسترس است، در وب سایتهای پرداخت آنلاین از طریق یک API کار میکند. این به افراد اجازه میدهد تا بدون افشای هرگونه اطلاعات حساس یا اجازه دسترسی به افراد غیرمجاز، پرداختهای خود را بصورت آنلاین انجام دهند.
مقایسه رزرو سفر: سایتهای رزرو سفر هزاران پرواز را جمعآوری میکنند و ارزانترین گزینهها را برای هر تاریخ و مقصدی به نمایش میگذارند. این سرویس از طریق APIهایی امکانپذیر میشود که به سایتها دسترسی به آخرین اطلاعات در مورد در ظرفیت هتلها و خطوط هوایی را میدهد. با تبادل مستقل دادهها و درخواستها از طریق API، زمان و تلاش لازم برای بررسی پروازها یا محل اقامت به طور چشمگیری کاهش مییابد.
Google Maps: یکی از رایجترین نمونههای API خوب، سرویس Google Maps است. علاوه بر APIهای اصلی که نقشههایایستا یا تعاملی را نمایش میدهند، این برنامه از سایر APIها و ویژگیها برای ارائه مسیرها یا نقاط مورد علاقه به کاربران استفاده میکند. از طریق موقعیت جغرافیایی و چندین لایه داده، میتوانید هنگام ترسیم مسیرهای سفر یا ردیابی موارد در حال حرکت، مانند وسیله نقلیه تحویل، با Maps API ارتباط برقرار کنید.
امروزه، بیشتر رابطهای برنامهنویسی، APIهای وب هستند که دادهها و عملکرد یک برنامه کاربردی را از طریق اینترنت نشان میدهند. در اینجا چهار نوع API اصلی وجود دارد: